Posts

Er waren eens 3 kleine rode kittens

Afbeelding
 Er was eens, nog niet zo lang geleden -want hoe lang is een poes zwanger- een knappe rode poes, zonder vaste woon-of verblijfplaats, onbevlekt bezwangerd.  Ze zocht een goede plek om haar kroost ter wereld te brengen. Zo kwam ze in het paradijs terecht; een fijne plek met veel groen, langs een rivier en met veel plekjes waar ze kon schuilen (onder een caravan en zo) en er was ook nog een knappe poortwachter. Daar, ergens tussen Veen en Andel, gaf ze in de lente nieuw leven aan haar rode kittens. Het ging goed met de kittens en ze genoten van een vrij leven in het paradijs. ...En het werd zomer. Opeens waren er veel gelukkige mensen en kinderen in dat paradijs en die gaven de vrolijke katten te eten. Als dank voor hun verblijf, vingen ze muizen bij de vleet, vrijwilligerswerk zeg maar. Toen ging die mooie zomer voorbij, de gelukkige mensen en kinderen naar huis en moesten de kittens op zoek naar een functie elders. Het weer werd slechter met regen en zware storm, ze kregen honger. De 3
Afbeelding
 Koh Phangan - update Koh Phangan een bijzonder eiland in de golf van Thailand. KP lijkt gevangen in een stroomversnelling. Dat er vooral backpackers naar toe gaan om de full moon party te beleven is al lang achterhaald. Het eiland is nu in het blikveld gekomen van een ander type bezoeker.  De meer welvarende bezoeker op zoek naar zichzelf, mindfullnes, yoga, wellness, luxe en comfort. Het zijn de  moderne hippies, yuppen, jonge gezinnen, digital nomads, influencers, personal trainers, coaches, dj's, cryptomiljonairs, schrijvers, artiesten, ondernemers, investeerders, projectontwikkelaars en renteniers.  De een is na een paar dagen weer weg, de ander verlaat het eiland nooit meer.  Een bont gezelschap vanuit de hele wereld, met wisselende kwaliteiten, achtergronden en dromen,  allemaal vinden ze hun plekje op dit Thaise eiland.  En al die mensen samen, maken het eiland bijzonder.   Haadrin in het zuiden is vergane glorie, de full moon trekt nog altijd heel veel jonge toeristen, als

Spinnen, trauma's en therapie. ( English at the bottom)

Afbeelding
Vandaag ben ik op mijn eigen scooter naar het strand gereden om te gaan zwemmen. Dat lijkt heel gewoon, maar dat is het echt niet. Want... Ik heb al maanden niet meer op mijn eigen scooter gereden. Want... Maanden geleden, werd een van mijn ergste nachtmerries werkelijkheid. Normaal gesproken ben ik op mijn scooter helemaal in m'n element, ik voel me er veilig en vrij. Maar die dag, honderd meter voor ik bij mijn huisje ben, zie ik, terwijl ik op mijn scooter rijd, een joekel van een spin over mijn stuur lopen. Vreselijk, groot en harig. Ik krijg zowat een hartstilstand en ineens sta ik gillend naast de scooter. Al snel komen een paar Thai kijken, ze kennen me en weten dat als ik sta te gillen dat het dan heeeeeeel erg is. Ze vragen wat er is, wat me zo'n angst aanjaagt. Een agressieve centipedes? Een giftige schorpioen? Een gevaarlijke slang? Nee, een spin!!!!                                       Die blik in hun ogen, zo van 'dat meen je niet'...en meteen omdraaien e
Afbeelding
 

Spreuk van de dag:

Afbeelding
Onwetendheid  is de moeder van geluk  en  sensuele gelukzaligheid Giordano Bruno Italiaans filosoof en priester 1548-1600   Bijna elke dag ga ik zwemmen op Tong Nai Pan. Daar trek ik dan 1 baaitje, van rechts naar links, ongeveer een kilometer denk ik. Vervolgens loop ik terug over het strand naar het beginpunt. Tijdens het zwemmen overdenk ik mijn leven, misschien zou je het een meditatief moment kunnen noemen. Over het algemeen een heel ontspannend gebeuren, hoewel het zwemmen vandaag niet echt een succes is. Moet eerst een heel eind de zee inlopen voor ik kan zwemmen. Onderwijl kijk ik d wars door het heldere water en inspecteer ik dit nauwgezet. Het is toch de oceaan, met heel veel leven erin. Dan ben ik diep genoeg en laat me omringen door het zoute water, loom maak ik de schoolslag. Waarom snel zwemmen als je langzaam ook vooruit gaat. Plotseling lanceert een vis zichzelf vlak bij mij uit het water, en het is niet zo

De schaduw van palmbomen

Afbeelding
Vol gas geven, want als ik stil kom te staan, flikker ik met het hele zootje om. Dan is de ellende helemaal compleet. Getver, begint het ook nog te regenen, dat betekent dat de weg glad wordt. Ik moet een steil stuk berg op, de weg ligt vol zand, heeft een paar lastige bochten en zit vol gaten.  Mijn scooter vol mee zooi, want ik ben op de vlucht...voor het leven of voor de dood, wie zal t zeggen, maar dat ik niet thuis kan blijven, is duidelijk. Met een volgepropte rugzak, twee tassen aan mijn schouders en mijn kat Zootje jankend in een roze plastic mandje voor me op de scooter, moet ik alle zeilen bijzetten om deze 125 cc met voldoende vaart de berg op te rijden. Sturen lukt niet zo goed, want het mandje met kat erin, zit in de weg. Ik ben er bijna, niet stoppen, door, door, door. Uitgeput, alsof ik al dagen op de vlucht ben, kom ik aan bij mijn safe house.  Het huis ligt boven op de berg en heeft een ongelooflijk mooi uitzicht.  Vanaf het balkon tel ik met gemak duizend palmbomen, d

Sinterklaas bestaat

Afbeelding
Maandag 9:00 uur Koh Phangan Van onze correspondent in Azië: Johanna van den Heuvel UNIEKE BEELDEN VAN SINTERKLAAS De geruchten dat Sinterklaas echt bestaat zijn wijdverbreid en hardnekkig.  Nieuws kan, vooral in deze woelige tijden, verwarrend zijn. Daarom ben ik zeer verheugd om een groot mysterie te ontrafelen:  ------------------SINTERKLAAS BESTAAT---------------- Op deze foto van zaterdag j.l. ziet u Hulpsinterklaas M.d.J. te G. in gesprek met de ‘echte’ Sinterklaas,  incognito, op een niet nader te noemen locatie in Nederland.  Met een ferme handdruk wordt de Hulpsinterklaas veel succes gewenst,  er komen drukke tijden aan voor hem en zijn collegae. Uit zeer betrouwbare bron, kan ik u melden dat dit de enige echte Sinterklaas is.  Het origineel en onomstotelijk bewijs is mij overhandigd en ligt ter bewaring bij de Nederlands Hervormde kerk in Genderen,   een kopie is opgestuurd naar het Vaticaan en opgeslagen in de Cloud. De echte Sinterklaas blijkt geen goedheiligman maar een go

De regenjas

Afbeelding
  Op Koh Phangan is de regentijd aangebroken. In alle hevigheid storten tropische regenbuien neer op de immer groene jungle,  het leven van alledag en rondrijdende autolozen.    Ik behoor tot die laatste categorie en het is hoog tijd om maatregelen te treffen. Er moet een goede regenjas of een auto komen. In beide gevallen is het kiezen van het beste type en model niet altijd even gemakkelijk.  Verder moet het ook een duurzame en verantwoorde maatregel zijn. Nou, het lijkt simpel: Het wordt de regenjas. In gedachte overdenk ik de vorige keren dat ik een regenjas had en hoe dat is bevallen. Ik heb ervaring met de volgende types: 1. De kapotte regenjas, je trekt m aan, alle knoopjes zijn sinds het laatste gebruik ineens allemaal uitgescheurd, totaal nutteloos. Je regent nat. 2. De stinkende regenjas, je wilt m aantrekken, maar de geur roept teveel weerstand op. Je regent nat. 3. De kwijtgeraakte regenjas. Hu? Ik had m toch in de scooter gedaan? (niet te verwarren met type 6) Je regent na

Ik ben er weer

Afbeelding
  Nou, het is goed gegaan.  Gespannen, want stel je voor dat er toch een documentje niet helemaal in orde blijkt te zijn, check ik in op Schiphol.  Ik vertrek weer naar Thailand. Bij de gate nog een extra controle van de documenten. Het verloopt soepel. Dan in het meer dan halflege vliegtuig via Bangkok naar Koh Samui.  Op het vliegveld van Koh Samui, voel ik de warmte van Thailand en steken ze meteen het stokje van de eerste Covid test in mijn keel en neus.  In Bangkok moest ik al door immigration en douane en daar werden alle papieren minutieus gecheckt. Op Samui doen ze het nog eens dunnetjes over. Ik moet ook een paar apps downloaden, want ik moet traceerbaar zijn.  Ik blijf de 1e quarantaine nacht op Samui.  De volgende dag loop ik naar het strand bij mijn hotel en daar zie ik Koh Phangan. Mijn hart maakt een sprongetje alsof ik een verloren gewaande geliefde zie. Mijn testuitslag is goed, dus ik mag verder reizen. Het is wachten op de kleine speedboot naar Koh Phangan en daar zal

Ik schrijf 't wel van me af

Afbeelding
Ben al weer een paar maanden in Nederland en de laatste dagen helemaal niet fit. Eigenlijk best wel een soort van ziek.  Wat begon als een hoestbui met keelpijn, ontpopt zich als een virus dat me zó hard aanpakt dat ik het afgelopen weekend voor pampus lag. Zelftestje gedaan: geen corona En moe dat ik was. En slapen dat ik deed. En fruit eten. En vitamine D opnemen. Maar beter worden ho maar. Toch de huisarts maar ‘ns raadplegen.  Kom je eerst bij de assistent: ”Heeft u al een corona test gedaan?” Omdat de test van de drogist niet telt, moet ik een officiële GGD test laten doen. Gedaan; nog steeds geen corona. Wel ineens een hoop hoofdpijn erbij, ik werd er zelfs wakker van. Nog maar 'ns bellen voor een afspraak. Dat lijkt dus niet zo eenvoudig; als ik de assistente mijn verhaal voor de tweede keer vertel, zegt ze dat de huisarts mij terug zal bellen. Hoezo, ik wil een huisarts zien!  Misschien ben ik wel een beetje overspannen. Ik bezoek zelden een huisarts. Ik wil even kort mijn

Zaterdag 24 april

Afbeelding
Zaterdag 24 april 2021 Een bijzondere dag, ik ben jarig en voel me rijk bedeeld. Vannacht ontving ik al de eerste verjaardagswensen. Vanmorgen bij het ontbijt, naast een overheerlijke pannenkoek, nog meer felicitaties en de hele dag lieve berichtjes en telefoontjes. Tijdens mijn dagelijkse baantje trekken in de zee, was daar die vis die wel vijf keer uit het water sprong, sierlijk en glinsterend. Wat is de natuur toch mooi. Op de terugweg naar huis, wandelde op z'n gemak een monitor lizard over de weg, niet vaak krijg je de kans zo’n mooi dier van dichtbij te bekijken. Terwijl ik het paadje naar huis oprijd, zie ik de man met de aap.  Samen zorgen ze ervoor dat de rijpe kokosnoten uit de palmboom wordt gehaald, zodat ze niet onverwacht naar beneden storten. Ik heb ook een palmboom in mijn tuin en daar is al 2x een kokosnoot vanaf gevallen, dwars door mijn dak. Dus zou hem willen vragen ook mijn boom onder handen te nemen. Helaas ik spreek nog steeds geen Thais. Maar ineens is daar